Όταν η βαρομετρική πίεση είναι χαμηλή δεν τσιμπάνε τα ψάρια.όταν είναι υψηλή τσιμπάνε.όταν έχει παλίρροια τσιμπάνε,οι μεγάλες παλίρροιες 2 είναι όταν έχει πανσέληνο η όταν δεν έχει φεγγάρι(νέα σελήνη),οι μικρές παλίρροιες 2 είναι όταν έχει μισό φεγγάρι(πρώτο τέταρτο,τελευταίο τέταρτο)βλέπε εικόνα 1. και 2.Η καλύτερη περίπτωση είναι όταν συνδυαστούν οι ανατολές, δύσεις φεγγαριού και ήλιου,βαρομετρική πίεση,ένα μέρος που να έχει Ψάρια και πολύ κωλοφαρδία..........

The Barometer and Fishing

Barometers measure the ambient atmospheric pressure. It is a tool that is useful in forecasting the
weather and the weather's effect on the feeding behavior of fish. Have you ever wondered why the
fish were so eager to take the fly yesterday, but there seems to be no interest today? It could be
that a low pressure front is building. When the barometer is low and dropping, a storm is present,
or on the way. When the barometer is high, the weather is fair and dry. An exception to the rule is
when sitting on the lake, under storm clouds, and a rain shower happens - this causes the
barometer to rise. That is why it is said, that the fishing is good after a rain.

The barometer is a useful indicator to help unlock some of the mysteries of fishing. Atmospheric
pressure fluctuations affect the air bladder in the fish. When the barometer is low, the bite is off,
as the fish will spend most of their efforts on equalizing their air bladder and pay less attention to
eating. However, when the pressure is high the chances for catching fish is far greater. Fish will
feed at the onset of a storm and between the approaching fronts, or as the barometer rises and
falls through the course of the day.

The wildlife also know when and what to expect from the weather and the majority can sense the
approach of a storm. Watch and listen to the surrounding wildlife. When all the critters are
frolicking about and active, the barometric pressure is stable or high. If the animals are all laying
down in the fields, the pressure is dropping. It can get pretty quiet on and around the lake when a
storm is approaching.

Ψάρεμα με Οδηγό το Φεγγάρι

Οι περίφημοι αυτοί πίνακες, οι λεγόμενοι ηλιοσεληνιακοί (Solunar από το sol=ήλιος και το luna=σελήνη), βασίζονται σε μια συγκεκριμένη θεωρία του Αμερικανού φυσιολάτρη και συγγραφέα ονόματι John Alden Knight από την Πενσυλβάνια, ο οποίος ήταν επίσης μανιώδης ψαράς και κυνηγός.

Η θεωρία του knight
Ο Knight ανέπτυξε τη θεωρία του το 1926, ακούγοντας τις λαϊκές παραδόσεις των ψαράδων στην περιοχή της Φλόριδα των ΗΠΑ. Μανιώδης ψαράς και κυνηγός ο Knight, αναζητώντας τις καλύτερες χρονικές περιόδους για κυνήγι και ψάρεμα, προσπάθησε να ταξινομήσει κατά επιστημονικό τρόπο τα όσα άκουγε, προκειμένου να τα επαληθεύσει ή να τα απορρίψει.

Για να «συγκεντρώσει» τις τοπικές αυτές γνώσεις και παραδόσεις που ήθελε να ταξινομήσει, ο Knight προσέλαβε τον γιο ενός από του πιο φημισμένους ψαράδες της περιοχής, ο οποίος βοήθησε τον Knight να καταγράψει τις εποχιακές και χρονικές αλιευτικές συνήθειες του πατέρα του. Ο Knight δημιούργησε αρχικά έναν κατάλογο με 33 παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάζουν την ημερήσια συμπεριφορά των ψαριών τόσο των γλυκών νερών όσο και της θάλασσας. Το φαινόμενο αυτό δεν ήταν φυσικά τοπικό, αφού οι διαφορετικές ημερολογιακές συμπεριφορές ήταν κάτι το γενικότερα γνωστό και σε άλλες περιοχές, αλλά απ' ό,τι διαπίστωσε και σε άλλα μέρη του κόσμου. Ο αρχικός αυτός κατάλογος συμπεριλάμβανε οτιδήποτε θα μπορούσε να έχει σχέση με το ζήτημα αυτό.
Ο Knight άρχισε να μελετάει έναν-έναν τους παράγοντες του καταλόγου του και σιγά - σιγά να απορρίπτει του περισσότερους. Στο τέλος έμεινε με τρεις μόνο παράγοντες που άξιζαν περαιτέρω μελέτη και διερεύνηση: τον ήλιο, το φεγγάρι και τις παλίρροιες.
- Θεώρησε όμως ότι ο ήλιος δεν θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο αφού ο κύκλος του ήταν σταθερός καθημερινά, ενώ η περιοδική δραστηριότητα των ψαριών, όπως είχε παρατηρήσει, μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε ώρα τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα.
- Αντίστοιχα, ο σεληνιακός κύκλος είχε μελετηθεί και δεν μπορούσε να δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις για το φαινόμενο.
- Όσο για τις παλίρροιες, ποια παλιρροιακά φαινόμενα υπήρχαν σε ένα ρυάκι με πέστροφες; Ωστόσο, το γεγονός παρέμενε: από την αρχαιότητα κιόλας, οι παλίρροιες ήταν γνωστές για την σχέση τους με καλές ή κακές ψαριές. Το τελικό ερώτημα, όπως το είδε ο Knight, ήταν αν τελικά ο παράγοντας που θα εξηγούσε το φαινόμενο ήταν η ίδια η επίδραση που προκαλούσε τις παλίρροιες της θάλασσας και όχι οι ίδιες οι παλίρροιες. Χρειάστηκαν μελέτες δύο ετών ια να το επιβεβαιώσει αυτό ο Knight.

Όταν έκανε τις αρχικές του μελέτες, ο Knight υπολόγισε τις ώρες της ανατολής και της δύσης της σελήνης κατά προσέγγιση. Σύντομα όμως διαπίστωσε ότι εκτός από τις χρονικές περιόδους όπου τα ψάρια έδειχναν τη μέγιστη δραστηριότητα (τις οποίες ονόμασε «περιόδους κορυφής»), υπήρχαν και ενδιάμεσες περιόδοι. Έτσι, τις κορυφές με την πιο έντονη δραστηριότητα τις ονόμασε «Μείζονες Περιόδους» (Major Periods) και τις ενδιάμεσες με μικρότερη διάρκεια τις ονόμασε «Ελάσσονες Περιόδους» (Minor Periods).

Απόδειξη της θεωρίας
Για να αποδείξη την θεωρεία ο Knight παρατήρησε 200 πετυχημένες ψαριές αναλύοντας όλα τα δεδομένα. Περισσότερο από 90% των ψαριών πιάστηκαν όταν το φεγγάρι ήταν εξαφανισμένο. ( πριν από την γέννηση του νέου φεγγαριού). Σε αυτό το σημείο ο Ήλιος έρχεται σε ευθεία γραμμή με τη σελήνη και εξωθούν διεργετικά τους περισσότερους οργανισμούς στη γή. Η σελήνη και ο ήλιος είναι οι δύο αστρικές πηγές ενέργειας που επειρεάζουν τη γή όσο πιο κοντά μας είναι τόσο περισσότερο επειρεαζόμαστε. Είναι φυσικό το φεγγάρι να επιδρά περισσότερο στους γήινους οργανισμούς λόγω του ότι βρίσκεται πιο κοντά στη γή. Άρα οι μέρες του νέου φεγγαριού και της πανσέληνου επιδρούν περισσότερο λόγο της απόστασης του φεγγαριού από την γή.

Άλλες παράμετροι
Ο knight προχώρησε σε εκτενέστερη και ποιο λεπτομεριακή τεκμειρίωση της θεωρίας του λαμβάνοντας υπόψη και άλλους παράγοντες όπως είναι η γεωγραφική θέση μίας τοποθεσίας και η μετεορωλογικές συνθήκες. Με αυτό τον τρόπο ο knight μπορούσε να προβλέψει όχι μόνο τις καλύτερες μέρες αλλά και τις καλύτερες ώρες όπου τα ψάρια και τα πουλιά έδειχναν περισσότερη δραστηριότητα. Οι πίνακες του knight έγιναν γρήγορα ανάρπαστει και σήμερα πολλές εταιρία δημιουργούν λογισμικά συστήματα για πρόβλεψη ιδανικών συνθηκών για κυνήγη ή ψάρεμα με την μέθοδο του knight.

Φάσεις Σελήνης και Ποσοστό Φωτισμού

Από οποιοδήποτε σημείο της Γης, η Σελήνη εμφανίζεται να είναι ένας κυκλικός δίσκος οποίος, σε καθορισμένο χρόνο, φωτίζεται έως κάποιο βαθμό κατευθείαν από το ηλιακό φως. Οπως η Γη, έτσι και η Σελήνη είναι μία σφαίρα η οποία είναι πάντα κατά το ήμισυ φωτιζόμενη από τον Ηλιο. Καθώς όμως η Σελήνη είναι δορυφόρος της Γης και βρίσκεται στην τροχιά της βλέπουμε περισσότερο ή λιγότερο από το φωτιζόμενο μισό της. Κατά την διάρκεια κάθε Σεληνιακής τροχιάς (ένας Σεληνιακός μήνας), βλέπουμε την εμφάνιση της Σελήνης να αλλάζει από μη φωτιζόμενη σε μερικώς φωτιζόμενη έως και πλήρως φωτιζόμενη, μετά πάλι μερικώς φωτιζόμενη έως μη φωτιζόμενη. Παρόλο που αυτός ο κύκλος είναι μία συνεχόμενη διαδικασία, υπάρχουν 8 στάδια, τα οποία αποκαλούνται φάσεις. Οι φάσεις αυτές καθορίζονται τόσο από τον βαθμό κατά τον οποίο φωτίζεται η Σελήνη όσο και από την γεωμετρική παράσταση του φωτιζόμενου τμήματος. Αυτή η αλληλουχία των φάσεων, ξεκινώντας από τη Νέα Σελήνη, περιγράφεται παρακάτω.

Νέα Σελήνη (Νew Moon)- Η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης βλέπει προς την Γη. Η Σελήνη δεν είναι ορατή (εκτός της διάρκειας της Ηλιακής Εκλειψης).

Αύξουσα Φάση (Waxing Crescent)- Η Σελήνη φαίνεται να είναι μερικώς αλλά λιγότερο από το μισό φωτισμένη κατευθείαν από το ηλιακό φως. Το κλάσμα του Σεληνιακού δίσκου που φωτίζεται αυξάνεται.

Πρώτο Τέταρτο (First Quarter) - Το μισό της Σελήνης φαίνεται καθώς φωτίζεται κατευθείαν από το Ηλιακό φως. Το κλάσμα του Σεληνιακού δίσκου που φωτίζεται αυξάνεται.

Αύξουσα Φάση (Waxing Gibbous) - Η Σελήνη φαίνεται να είναι περισσότερο από το μισό της φωτισμένη κατευθείαν από τον Ηλιο. Το κλάσμα του Σεληνιακού δίσκου το οποίο φωτίζεται αυξάνεται.

Πανσέληνος (Full Moon) - Η φωτισμένη πλευρά της Σελήνης βλέπει προς την Γη. Η Σελήνη εμφανίζεται να είναι πλήρως φωτισμένη από το Ηλιακό φως.

Φθίνουσα Φάση (Waning Gibbous) - Η Σελήνη φαίνεται να είναι περισσότερο από το μισό της, αλλά όχι πλήρως, φωτισμένη κατευθείαν από το Ηλιακό Φως. Το κλάσμα του Σεληνικού δίσκου το οποίο εμφανίζεται μειώνεται.

Τελευταίο Τέταρτο (Last Quarter) - Το μισό της Σελήνης εμφανίζεται να φωτίζεται κατευθείαν από το Ηλιακό φως. Το κλάσμα του Σεληνιακού δίσκου το οποίο φωτίζεται μειώνεται.

Φθίνουσα Φάση (Waning Crescent) - Η Σελήνη εμφανίζεται να είναι μερικώς φωτισμένη αλλά λιγότερο από το ήμισυ από το φως του Ηλιου. Το κλάσμα του Σεληνιακού δίσκου που φωτίζεται μειώνεται.